Bijna zijn heel mensenleven lang heeft “Master Verniers” de idealen van Baden Powell trouw trachten na te volgen.
(Gent 20.03.1898 – Eke 05.09.1983)
Sociaal werk, liefde voor de natuur, voorliefde voor de minstbedeelden, en in het bijzonder voor de jongeren, dit waren de belangrijkste eigenschappen in zijn leven, die hij ook daadwerkelijk heeft omgezet in daden: hij was in het Gentse de stichter en bezieler van de ‘Belgian Free Scouts Association’ of de ‘Vrije Padvindersvereniging van België’ en dito scoutsgroepen. Master Verniers was vooral begaan met de opvoeding van volkskinderen tot een menswaardig bestaan, die zonder hem wellicht nooit de weg zouden gevonden hebben naar een leven van inzet, durf en verantwoordelijkheid.
Als een zeer gevoelig man, beleefde hij zijn scoutsidealen op een ridderlijke en gelijker tijd eenvoudige wijze. Hij werd lid van de 25e Troep B.P.B.B.S. te Berchem. Later, in maart 1921, zou Verniers de Arendstroep (9e B.P.B.B.S.) oprichten in Gent, later omgedoopt tot de 1e B.V.P. (Belgische Vrije Padvinders). Het werd zijn levensideaal: “trouw te dienen”. In de 30er jaren zou de ‘Gouw voor Oost-Vlaanderen’ reeds 14 groepen tellen. Hij is er altijd in geslaagd om, met zeer beperkte middelen, aan te tonen dat scouting leeft, en dat de idealen ervan geen ijdel woord zijn.
De jongen en krachtige scoutsleider van weleer werd langzaam een dagje ouder. Van ziekte bleef ook hij niet gespaard en de nieuwe (lees eigentijdse) ideeën van de jeugd waren hem vaak een doorn in het oog.
Zijn Vrije Padvindersvereniging is na zijn dood, stilaan van het toneel verdwenen. Heel wat scoutsgroepen waren hun Master verloren en tevens hun bezieler…
De Vrije Padvindersvereniging is in België nooit officieel als Scoutsvereniging erkend geworden. Verniers werd binnen het Scoutsleven een beetje beschouwd als een buitenbeentje.
Tekst & foto’s : © Scouts en Gidsen Museum